مازندران استانی در شمال ایران و در کرانه‌های جنوبی دریای خزر می‌باشد. مازندران به ترتیب ساعتگرد با استان‌های گلستان، سمنان، تهران هم‌جوار است. همچنین در غرب آن استان‌های قزوین و گیلان جا گرفته‌اند مردم مازندران به زبان مازندرانی (یکی از زبان‌های ایرانی شاخه شمال‌غربی) علاوه بر فارسی صحبت می‌کنند.

هر ساله بیش از دوازده میلیون مسافر از مازندران دیدن می‌کنند.نام قدیمی و اصلی مازندران طبرستان است که در واقع تپورستان بوده و علت نامگذاری آن وجود قوم ؛البی که درآن وجود دارد به نام قوم تپور می‌باشد که از شهر بابل تا شهر گرگان امتداد دارد و مرکز آنها ساری (در منابع یونانی زاداکرتا) بود

رفتن به استان

با هواپیما

با هواپیما شما می توانید به سه شهر ساری و رامسر و نوشهر بروید

با قطار

قطار این استان را می توان از راه آهن های اولیه ایران نامید راه آهنی که از مسیرهای زیبا می گذرد ساخت تونل های فراوان و همینطور پل های زیبا که هنوز هم از آن استفاده می شود بیش از نیم قرن تعجب و حیرت سازندگان آن زمان را ستایش می کند

هر روز قطار برای مسیر تهران-ساری – گرگان وجود دارد

و قطار از شهرهای قائمشهر، ساری ، نکا ، بهشهر ، گلوگاه در استان مازندران می گذرد و راه آهنی نیز برای بندر تجاری امیر آباد وجود دارد

با اتوبوس

خطوط اتوبوسرانی از شهرهای مختلفی به این استان می آید این استان یکی از توریستی ترین استان های ایران است

با کشتی

کشتی های تجاری از کشورهای دیگر به این استان حرکت می کنند

با استفاده از قایق های شخصی می توانید از استان گلستان و گیلان به این استان بیایید

با اتومبیل

شما می توانید از طریق جاده خوب گرگان و بندرگز از شرق وارد استان شوید

از جنوب می توانید از راههای استان سمنان و از تهران جاده فیروزکوه- پل سفید و جاده هراز می توانید استفاده کنید

و راه دیگر و توریستی از جنوب جاده تهران-کرج-چالوس است که زمان زیادی را باید سپری کنید این جاده پیچ های زیاد و زیبایی دارد که یکی از جاده های توریستی ایران به شمار می رود و این جاده به چلوس معروف است

مسیر دیگر جنوبی تونلی است که از استان تهران به چالوس در حال احداث است و زمان سفر به مازندران را بسیار کاهش می دهد اما این جاده حتی به خوشبینانه ترین شرایط حدود 10 سال دیگر شاید افتتاح شود

از غرب مسیر ساحلی چابکسر از گیلان به رامسر

با تاکسی

تاکسی های زیادی از استانهای مختلف به این استان مازندران می آیند

نقاط دیدنی

بندپی بابل
در جنوب بابل وتقریبا ۲۰ کیلومتری شهر بابل منطقهٔ بند پی وجود دارد بندپی که در واقع محلی بین کوه جنگل و دشت است در ایران قبل از اسلام بنا به روایات محلی در حملهٔ اعراب یک سنگر قدرتمند برای وطن دوستان بوده است و در واقع قبل از اسلام دارای شهر و قلعه بودهاست.

منطقه شورچال گلوگاه
این منطقه از ابنیه مسکونی قرون اول و دوم اسلامی بوده و آثار باستانی فراوانی در دل تپه‌های آن جای گرفته‌اند که متأسفانه بخش قابل توجهی، توسط حفاران غیرمجاز، از دل خاک خارج شده و از موزه‌های خارجی، سر در آورده‌است که نیازمند استقرار یگان حفاظت میراث فرهنگی است.زمینهای آن متعلق به ساکنان کوپچی محله گلوگاه بوده و در فاصله کمی از ساحل دریا قرار گرفته‌است و مکانی سرسبز و بسیار دیدنی است که نیازمند سرمایه گذاری و توجه بیشتر است.

در حاشیه شمالی ورودی شرقی شهر ساری واقع شده و از نظر شیوه معماری، گنبد هرمی شکل و صندوق چوبی نفیس، یکی از بناهای معروف استان مازندران است. تاریخ ساخت آن ۸۹۷ هجری قمری است .این بنا در منطقه‌ای به نام ازادگله واقع شده است.

قلعه لاجیم در سوادکوه
در جنوب شرقی زیراب در شرق جاده سواد کوه به قائمشهر در منطقه‌ای جنگلی و در کنار روستای لاجیم قرار دارد. این اثر معماری ارزشمند متعلق به قرن پنجم هجری است. آندره گدار باستان‌شناس فرانسوی که در سال ۱۹۳۳ میلادی به بازدید برج لاجیم آمده می‌نویسد: در داخل این حصار چند تل است که نشان می‌دهد این قلعه در واقع شهر مستحکمی است این محل که در قلب جنگل انبوه و دور هنگامه شهرها واقع شده‌است. مسلماً قرارگاه مهم یکی از سرکشان یا پناهگاه استوار یکی از پادشاهان مخلوع بوده‌است که به امید بازگشت وقت مساعد در آنجا بدور از آسیب خصم در امان می‌داشته‌است. شخصیت مدفون در برج (کیا ابوالخوارس شهریار) از خاندان باوندیان بوده که در فاصله سقوط سلسله باوندیان اول و به قدرت رسیدن مجدد خاندان آل باوند پس از اشغال ناحیه آمل به دست قابوس وشمگیر به منطقه کوهستانی لاجیم پناه برده‌است.

چشمه عمارت بهشهر
این بنا متعلق به دوره صفویه‌است که در دو طبقه احداث گردیده و در حال حاضر طبقه همکف و جزری از طبقه دوم باقی مانده‌است در وسط عمارتِ همکف مظهر چشمه قرار دارد که آب آن از چهار سمت توسط جویهایی از داخل بنا به خارج آن سرازیر و وارد حوضها و جویهای اطراف آن گردیده و به‌وسیله نهرهای اصلی به خارج از باغ هدایت می‌شده‌است .

برج آرامگاهی امامزاده طاهر مطهر کجور
این بنای آرامگاهی واقع در روستای هزار خال بخش کجور در شهرستان نوشهر قرار دارد، بنایی است چهار ضلعی با کتیبه‌های آجری و تزئینات که در سال(۸۲۹) ه ق به دست ملک کیومرث بن بیستون استندار ساخته شده‌است.

قلعه ملک بهمن لاریجان
این قلعه از قلعه‌های عظیم البرز است که در جاده هراز بخش لاریجان شهرستان آمل و مشرف به قریه شاهان دشت در ۷۵ کیلومتری جنوب آمل قرار دارد این قلعه متعلق به حکام پادوسبان است که در سال (۴۵ الی ۱۰۰۵) ه ق به رویان نور و کجور و رستمدار حکومت داشته‌اند بنای قلعه بر روی صخره‌ای حدود ۲۲۰ متر بالاتر ازسطح اراضی شاهاندشت از لاشه سنگهای بزرگ و کوچک و ملات گچ ساخته شده که بصورت طبقه طبقه و شامل اتاقها و قسمت‌های مختلف ساختمانی است.
.
برج رسکت
برج زیبای رسکت در روستایی به همین نام، از دوران اسپهبدان مازندران که بر روی آن کتیبه‌ای به دو خط پهلوی و کوفی وجود دارد.

برج باوند
برج بسیار زیبای باوند از دوران آل باوند از اسپهبدان مازندران در روستای سرخ آباد سوادکوه قرار دارد. این برج شبیه مهره رخ در شطرنج است.

نقش شاه
تنها تصویر ناصرالدین شاه قاجار و درباریان او که بر دل سنگ حکاکی شده است در جاده هراز و در کنار تونل وانا و جاده باستانی زمان ساسانی قرار دارد.

تنها تصویر ناصرالدین شاه قاجار و درباریان او که بر دل سنگ حکاکی شده است در جاده هراز و در کنار تونل وانا و جاده باستانی زمان ساسانی قرار دارد.
برجهای آهودشت
این دو برج در روستای آهودشت چمستان نور قرار دارند. برج بزرگ مزار شاه بالوی زاهد آملی، استاد شیخ خلیفه مازندرانی، استاد شیخ حسن جوری است.

سایت موزه گوهر تپه
سایت موزه گوهر تپه در نزدیکی بهشهر قرار دارد. کهنترین ابزار ساخته شده از آهن در جهان در این مکان یافت شده است.

لفورک
شهر باستانی لفورک در سواد کوه قرار دارد. در این شهر اسکلتهایی از انسان های دراز سر پیدا شده است

آب گرم لاهیجان:روستاي ييلاق و خوش‌ آب‌و‌هواي آب‌گرم در دامنه قله دماوند قرار دارد. جاده دسترسي به آن پس از طي 70 كيلومتر در مسير توريستي هراز كه شهر آمل را به تهران متصل مي‌كند در محل گزنك توريستي هراز كه شهر آمل را به تهارن متصل مي‌كند در محل گزنك بخش لاريجان از راه اصلي جدا شده و به سمت غرب در مسير كوهستاني و آسفالته ادامه يافته و پس از عبور از روستاي ييلاقي گزانه به آبگرم مي‌رسد..

آلاشْت: یکی از شهرهای شهرستان سوادکوه در استان مازندران و زادگاه رضاشاه پهلوی می‌باشد. نام آلاشت در زبان محلی به معنی آشیانه عقاب است. وجه تسمیه آن نیز احتمالاً وجود عقابهای فراوان در کوه‌های بلند این منطقه است

بابلسر: ساختمان سازمان مرکزی دانشگاه مازندران یکی از قدیمی‌ترین (و تا چند سال گذشته بلندترین) ساختمانهای این شهر است که در زمان‌های گذشته به‌عنوان استراحتگاه تابستانی رضاشاه و محمدرضاشاه پهلوی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است.
رودخانه بابلرود از میان شهر بابلسر می‌گذرد. وجود این رودخانه یکی از دلایل جذابیت این شهر در بین شهرهای مازندران برای گردشگران و حتی خود مازندرانی‌ها است. چرا که هیچکدام از رودهای جاری در استان مازندران امکانات رفاهی مشابه بابلرود در بابلسر (مانند قایق‌های تفریحی و…) ندارند

پارک جنگلی سیسنگان:این پارک که در ۲۷ کیلومتری جاده نوشهر به نور قرار دارد، از شمال به دریای کاسپين ، از جنوب به سلسله جبال البرز، از غرب به روستای توسکاتک و از شرق به روستای صلاح الدین کلا محدود می‌شود. مساحت این پارک در حدود ۶۰۲ هکتار است و زیستگاه انواع گونه‌های درختی ، درختچه‌ای خشبی و علفی و جانوری است در حال حاضر دو مدخل ورودی با پنج نگهبانی، یک اتاق اطلاعات، دو دستگاه واحد مسکونی، فروشگاه، پناهگاه بزرگ ، محوطه خور گشت (پیک نیک )، محوطه اردو (کمپینگ)، پارک کودک، ۱۳ دستگاه سرویس بهداشتی، سکوی آبخوری و ساختمان نمایشگاه دائمی منابع طبیعی در این پارک وجود دارد

دشت ناز : منطقه‌ای در ۲۹ کیلومتری شمال شرق ساری است. پیش از انقلاب اسلامی ایران، این منطقه که جزء زمین‌های ماترک رضاشاه بود، توسط عبدالرضا پهلوی توسعه یافت و در آن فرودگاه، کشاورزی مکانیزه و پناهگاه حیات وحش احداث گردید این منطقه حدود ۵۵ هکتار وسعت دارد و زیستگاه یکی از نادرترین گونه‌های گوزن در جهان، یعنی گوزن زرد ایرانی است.

پل ورسک: از شاهکارهای مهندسی زمان خویش به حساب می آمده است. این پل در زمان حکومت رضاشاه در ایران توسط آلمانها و در طول جنگ جهانی دوم در شهرستان سوادکوه استان مازندران و به رهبری سرمهندس آلمانی خود یعنی دانیال ورسک ساخته شد. این پل راه ارتباطی راه آهن سراسری شمال جنوب بوده که با شگفتی تمام و با ابزار آلات بسیار ساده مانند دینامیت و دریل دستی ساخته شده بود و در ساخت آن از هیچ سازه فلزی استفاده نشده است.
نام این پل و روستا و ایستگاه راه‌آهن نزدیک آن از نام مهندس بوهمی سازنده‌اش گرفته شده است. ورسک از شاهکارهای شرکت مهندسی دانمارکی کامپسکس به شمار می‌آید. این پل در دوران جنگ جهانی دوم پل پیروزی نامیده می‌شد.

این پل دردر دره ورسك واقع در ۸۵ كيلومتري جنوب قائمشهر در محور سوادكوه قرار دارد.و راه آهن سراسري تهران ـ شمال را به هم متصل مي كند. این پل دوكوه عظيم وسخت گذر عباس آباد را به يكديگر اتصال مي دهد

در استان مازندران در شمال ایران.

این پل در سال ۱۱۴۶ در دوران زندیان توسط محمدحسن خان قاجار (نیای آغامحمدخان قاجار) احداث شد. محمدحسن‌خان طی جنگی بر کریم‌خان زند پیروز شده‌بود و ناحیه بارفروش (بابل) و دیگر نقاط مازندران را به‌دست خود گرفته‌بود.

پل محمدحسن‌خان ۱۴۰ متر درازا و ۶ متر پهنا دارد و پیش از این یک‌بار توسط رضاشاه پهلوی مرمت شده‌است.
این پل دارای هفت چشمه (طاق) اصلی و دو چشمه فرعی است که ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است.

نکته جالب در ساخت این پل استفاده از سفیده تخم مرغ در ملات می‌باشد.

نمک‌آبرود: شهرکی گردشگری و ویلایی است در استان مازندران ایران. این شهرک دارای خط تله‌کابینی به نام تله‌کابین نمک‌آبرود است.

شهرک نمک آبرود بین راه چالوس به تنکابن در 12 کیلومتری چالوس قرار دارد و به بنیاد مسنضعفان تعلق دارد

شهرك جديد نمك آبرود كه در دوازده كيلومتري غرب چالوس واقع شده قسمتي از اراضي منطقه را با وسعت تقريبي 650 هكتار در بر مي گيرد . حد شمالي اين اراضي را درياي خزر و حد جنوبي آن را ارتفاعات مدوبن ( از ارتفاعات سلسله جبال البرز ) تشكيل داده است . وجود پارك هاي جنگلي بنفشه و شمشاد در قسمت شمالي اين مجموعه با وسعت تقريبي 200 هكتار مناظر بديعي را در اين قسمت از اراضي به وجود آورده است . ضمن آنكه در جنوب اين اراضي دامنه كوه مدوبن به صورت جنگلي فشرده و با جاذبه هاي بصري فوق العاده واقع شده است

جواهرده: (به مازندرانی/گیلکی: جور ده)‌ یکی از روستاهای شهرستان رامسر در استان مازندران است. این روستا در فاصله‌ ۲۷ کیلومتری‌ رامسر در دهستان سخت‌سر و در ارتفاعات‌ ۲۰۰۰ متری‌ البرز قرار دارد. جمعیت‌ روستای جواهرده بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۱۷۰ نفر (۷۶ خانوار) است[۱]. مردم‌ روستا به‌ دامداری‌، کشاورزی‌ و باغداری‌ مشغول‌ اند و صنایع‌ دستی‌ آن شامل نمدمالی‌، سفال‌، آهنگری‌ و مسگری است‌. تنها راه‌ ارتباطی‌ جواهرده‌ به رامسر منتهی می‌شود و از راه کوهستان‌ با قزوین‌ نیز مرتبط‌ است‌.

امروز آب‌ آشامیدنی‌ منطقه‌ نیز از چشمه‌های‌ متعددی‌ چون‌ «سلیمان‌»، «برشی‌» و «کوه‌ کین‌» تأمین‌ می‌شود که‌ در گذشته‌ افراد خیرخواه‌، آب‌ چشمه‌ها را تا نزدیکی‌ ده‌ هدایت‌ کرده‌اند. «جواهرده‌» ۱۲ محله‌ قدیمی‌ دارد که‌ «جولاخیل‌» بزرگ‌ ترین‌ محله‌ ده‌ و بعد از آن‌ «اوشیان‌ سر»، «سید محله‌»، «برشی‌ محله‌»، «آموسی‌ خیل‌»، «صیقل‌ محله‌»، «چاک‌ دشت‌»، « «رمک‌ محله‌»، «تنگدره‌»، «فتوک‌ محله‌»، «کهنه‌ تنگدره‌» و «شل محله»از دیگر بخش‌های‌ این‌ ده‌ به‌ شمار می‌روند. در داخل‌ گورهای‌ باستانی‌ جواهرده حفاری‌های‌ غیر مجاز زیادی‌ انجام‌ می‌شود.

سد خاکی آویدر: در فاصله حدودا ۳۰ کیلومتری شرق شهر نوشهر و در نزدیکی پارک جنگلی سیسنگان در استان مازندران قرار دارد. این سد و دریاچه پشت آن دریاچه در فاصله‌ای دور از دریا و در دل کوهستان قرار دارد که این امر سبب کاهش رطوبت هوا در این منطقه شده‌است. سد خاکی آویدر در حقیقت متعلق به اداره آبیاری منطقه‌است و دریاچه پشت سد نیز جهت تامین آب مورد نیاز زمینهای زراعتی منطقه ایجاد شده‌است این دریاچه در عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۳۳ دقیقه شمالی و طول جغراقیایی ۵۱ درجه و ۴۸ دقیقه شرقی قرار دارد و ۱۲۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. روش دسترسی به این سد و مجتمع تفریحی، جاده‌ای به طول تقریبی ۵ کیلومتر است که از جاده اصلی (نوشهر به نور) منشعب می‌شود. روستا‌های نزدیک به این مکان تفریحی عبارتند از تاج الدین کلا، ملا کلا و صلاح الدین کلا؛ که همگی از توابع شهرستان نوشهر هستند. دریاچه پشت سد مکان مناسبی برای رشد و نمو موجودات آبزی است و برخی از گونه‌های ماهی و قورباغه در این دریاچه وجود دارد. گونه‌های گیاهی این منطقه همانند سایر گونه‌های گیاهی موجود در جنگلهای مناطق شمالی ایران است ,و امکانات تفریحی آن شامل:.

ماهیگیری
اسب سواری
دوچرخه سواری
قایق سواری از نوع پدالی
قایق سواری از نوع موتوری (تندرو

سد لار: یکی از سدهای تأمین‌کننده آب آشامیدنی حوالی تهران و تأمین‌کننده آبیاری های کشاورزی منطقه می‌باشد. مطالعات احداث این سد از سال ۱۳۳۰ آغاز شد و در نهایت در سال ۱۳۶۱ گشایش یافت.

سطح حوزه آبریز این سد بالغ بر مساحت ۶۷۵ کیلومتر مربع می‌باشد و متوسط جریان آب سالانه ۴۸۱ میلیون متر مکعب دارد. از انتقال آب این سد و پیوستن آب آن به سد لتیان, جهت استفاده در نیروگاه های منطقه برای تولید متوسط سالانه ۱۵۰ هزار مگاوات ساعت انرژی برق-آبی استفاده می‌شود.

علم‌کوه: نام کوهی با ارتفاع قله ۴۸۵۰ متر است که در منطقه تخت سلیمان کشور ایران واقع شده‌است. قله علم کوه پس از دماوند دومین قله مرتفع ایران به شمار می‌رود. بیشتر شهرت این قله به خاطر دیواره‌ایست که در دامنه شمالی آن واقع است و دارای فنی‌ترین و سخت‌ترین مسیرهای سنگنوردی و دیواره‌نوردی در ایران است. این دیواره در ایران، جایگاهی مانند کی۲ در جهان را داراست

.
میدان ساعت:(به مازندرانی: پاساعت‌میدانی) نام میدانی در مرکز شهر ساری مرکز استان مازندران ایران است.

این میدان دارای برجی با ساعت عقربه‌ای بزرگ و مجهز به صدای زنگ ناقوس‌مانندی است که در هنگام تغییر ساعات به تعداد رقم ساعت آن لحظه به صدا در میآید و در سکوت شبهای ساری صدای ساعت ۱۲ شب را بدلیل تعداد بالای دفعات آن و نیز سکوت شب تا دورترین خیابانهای ساری می‌توان شنید.

آن را درسال 1299هجری شمسی به دست رضا شاه کبیر ساختند.به آن بعد از گذشته 88سال هنوز می‌رسند و آن آیین قدیمی ساری است.ساروی ها و مازندرانی ها آن را دوست دارند و به میدانی که به استواری دارند افتخار می‌کنند. در شب نور اندازی آن را زیبا می‌کند

منطقه گزو: این منطقه بسیار بکر است و شما از جاده اصلی حدود 30 کیلومتر به سمت این منطقه حرکت میکنید در این منطقه سدی احداث گردیده است که گفته می شود بزرگترین سد خاکی خاورمیانه است

آب پری

آب معدنی قرمرض

پارک جنگلی چالدره

پارک ملی دشت ناز

خانه نیما یوشیج

خشت‌پل

دریاچه ولشت

غار کمربند

قلعه شاهاندشت

قلعه گردن

کاخ رامسر

مجموعه باغ صفوی

موزه بابل

موزه تاریخ طبیعی خشکه‌داران

موزه کندلوس

راهبند

هتل قدیم رامسر
دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران بعد از غار قوری قلعه پاوه در کرمانشاه می باشد.

دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان می باشد. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا بخش انتهایی وجود دارد که از بهم پیوستن چندین جوی و چشمه بوجود می آید. عمق این جریان در بخشهای مختلف غار متغیر می باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیر ممکن می شودشرحی از پیمایش و ابزار مورد نیاز : کلاه ایمنی، لباس مناسب (ترجیحا یکسره)، هر نفر 2 عدد هد لامپ + باتری اضافه، چکمه یا کفش مناسب جهت حرکت در آب، دستکش کار. لباس و لباس زیر اضافی + جوراب خشک جهت تعویض بعد از برنامه. پیمایش این غار نیاز به ابزار فنی غارنوردی و حتی علایم رد زنی ندارد. جریان رودخانه بجز در چند قسمت محدود بهترین نشانه جهت پیمایش غار می باشد.

جانداران داخل غار : زندگی جانوری آن محدود به پشه، خفاش و آبزیان محدودی از جمله قورباغه و خرچنگ می باشدتوصیف سختی غار برای پیمایش : نسبتا ساده در بعضی مواقع درگیری با سنگتوضیحات دیگر : آب داخل غار از چند چشمه كوچك كه از شعب مختلف آن سرچشمه مي‌گيرد تامين مي‌شود و كاملا زلال و از نظر محلولات داراي درصد پاييني بوده و آن را قابل شرب مي‌كند. دماي هواي داخل غار حدود 23 درجه سانتيگراد و دماي آب چيزي در حدود 17 درجه است كه اين دما در تمامي طول سال تقريبا ثابت است كه همين ثابت بودن اجازه مي‌دهد اين غار در تمامي فصول سال حتي فصل زمستان قابل ديدار باشد اما توصيه مي‌شود براي تماشاي اين غار از فصول گرم به دليل بالا بودن دما در خارج از غار و خيس بودن كل لباسها استفاده شود. زمان لازم براي پیمایش كامل غار براي يك تيم كوچك و سريع سه‌ و‌ نيم ساعت و براي يك تيم متوسط بين پنج تا هفت ساعت است.

شهرستان سواد كوه به منطقه جاذبه های طبیعی مشهور است . وجود جنگلهای زیبا و دشتهای و شالیزارهای دامنه كوهستان ، آبشارها ، دریاچه ها و وجود خط آهن با پلهای زیبا و تونلهای متعدد بویژه سه خط طلا در گردنه گدوك زیبائیهای منحصر به فردی را بای گردشگران به نمایش گذارده است . این شهرستان برای برنامه ریزی جهت اجرای تورهای یك روزه و دو روزه مناسب می باشد . اردو زدن در منطقه گدوك در ارتفاع 2500متری از سطح دریا به سبب آب و هوای خنك و سرد كوهستانی همراه با سایر پدیده های طبیعی شرایط رویایی و فراموش نشدنی را برای تور ایجاد می كندسواد كوه
پارك جنگلی جوارم     پارك جنگلی جوارم (سایر)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  محوطه زیبا و پهناور جوارن در شمال شهر زیر آب در جانب شرقی سواد كوه و رودخانه تلار رود قرار دارد و مسیر دسترسی به آن با یك پل و یك مسیر فرعی خاكی از جاده اصلی منشعب می…
بيشتر…

دریاچه شور مست     دریاچه شور مست (تاریخی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  تنها دریاچه طبیعی شهرستان سواد كوه است . در ورودی جنوبی پل سفید پلی مشاهده می شود كه راهی از محور اصلی سواد كوه جدا می شود. پس از عبور پل و ادامه مسیر آسفالته فرعی و…
بيشتر…

آلاشت     آلاشت (سایر)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  این منطقه با بافت طبیعی و سنتی و آب و هوای مناسب می باشد . مسیر دسترسی به آن از پلیس راه زیر آب با نام دو راهی آزادمهر از جاده اصلی سواد كوه محور ارتباطی تهران به…
بيشتر…

برج لاجیم     برج لاجیم (سیاحتی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  از بهترین و زیباترین آثار تاریخی مازندران به شمار می رود.مسیر زیبا و آسفالته آن از وسط شهر زیر آب به طرف شرق كشیده شده و بعد از طی مسافت مذكور در روستای لاجیم به سر…
بيشتر…

دراسله     دراسله (سایر)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  این منطقه زیبا A? خوش آب وهوا با چشمه و ابشارهای فراوان A? آب گوارا در شمال ایران دارای شهرت فراوانی است . مسیر دسترسی به آن از پلیس راه زیر آب آغاز می شود كه به دو راهی…
بيشتر…

پل شاهپور     پل شاهپور (سیاحتی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  این پل در محور سواد كوه و در مجاورت و حاشیه شرقی جاده بر روی رود اوتجون در اراضی چاب باغ و در دوران قاجاریه این پل زیبا احداث گردیده است .مصالح اصلی آن آجر و لاشه سنگ و…
بيشتر…

قلعه كنگ لو     قلعه كنگ لو (سیاحتی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  مسیر دسترسی این بنا بعد از طی مسافت 20 كیلومتر از شهر پل سفید در جاده سواد كوه به طرف ورسك در محور ارتباطی تهران به قائمشهر د ر دو آب از جاده اصلی به طرف شرق منشعب می…
بيشتر…

پل ورسك     پل ورسك (تاریخی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  پل ورسك كه از شاهكارهای معماری جهان به شمار میرود و در جانب شرقی ارتفاعات مشرف به آبادی ورسك ساخته شده و راه آهن سراسری تهران – شمال را به هم وصل می كند A? این پل در دهه…
بيشتر…

غار اسپهبد خورشید     غار اسپهبد خورشید (تاریخی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  برای رسیدن به این غار كه از شهرت جهانی برخوردار است صعود از ارتفاعات حاشیه شرقی جاده سواد كوه مقابل آبادی دو اب و ابتدای دو راهی خطیر كوه لازم می باشد. دو آب و دو راهی…
بيشتر…

سه خط طلا     سه خط طلا (تاریخی)   شهر سواد كوه استان مازندران
توضیحات:  در ادامه مسیر به طرف تهران جاده سواد كوه از تونل ورسك عبور كرده و تقریبا در فاصله 2 الی 3 كیلومتربعد از تونل در جانب شرق جاده و در ارتفاعات مشرف بر مسیر پلها A? تونلها…
منبع-سایت تاب ایران  تراول
نوشته شده در تاريخ شنبه بیست و ششم تیر 1389 توسط اطلس شهرهای ایران وکشورهای جهان
آرشیو نظرات

جاذبه های گردشگری استان مازندران- قسمت چهارم

منطقه لفور و آلاشت

مسير جاده ي بابل:

از مسير جاده هراز بعد از رسيدن به شهر بابل، جاده گنج افروز به لفور و از آنجا در مسير جاده كارسنگ در پشت سد البرز، تا قلب كوهاي البرزمي توان تاخت. در جاده اي كه از زمان احداث آن در حدود سي سال پيش تا كنون خاكي است. در مسير آن رستوران و اقامت گاهي براي پذيرايي وجود ندارد. اما مسافر با حركت در اين جاده آنچنان محو زيبايي هاي طبيعت مي شود كه نه تنها به فكر رستوران و اقامت گاه نيست بلكه فكر مبداء و مقصد نيز از يادش مي رود و فراموش ميكند از كجا آمده است و به كجا خواهد رفت. مسافر در هركجاي جاده تمايل به توقف دارد، ولي نه براي ديزي‌هاي رستوران «چهل چشمه» و نه قزل‌آلاهاي «نمرود»،  و  يا هيچ‌يك از اينها، بلكه براي تماشاي زيبايي  سحر اميز طبيعت سرسبز و درختان سربفلك كشيده، رودهاي هميشه روان و  جنگل ها و بوته زار هاي زيباي حاشيه جاده لفور و كارسنگ.

لفور در 40 كيلومتري بابل در سرچشمه هاي بابلرود يا همان رودخانه لفور واقع شده است. اگر در روستا هاي لفور توقفي داشتيد، به ياد داشته باشيد كه مردم لفور فوق العاده نجيب و در مواجهه با افراد غريبه در روستاهايشان محتات و در عين حال مهمان نوازند. به غريبه ها توصيه مي شود به هر زن و مردي كه رسند آرام سرشان را پايين بياندازند و سلام كنند و احترام متقابل و در خور تحسين آنها را  شاهد باشند، آنها زيركانه رفتار هر مسافر غريب را زيردارند. هر گردشگري بايد بداند، گردشگري بدون رفتن ميان مردم بومي، حرف زدن با آنها، شنيدن لهجه ها و درد دلشان و حس فرهنگشان كامل نمي شود.

براي رسيدن به ييلاقات لفور از مسير جاده كارسنگ بايد از جاده‌اي كوهستاني و جنگلي كه گاهي هم پيچ‌ و‌خمهايي دارد، گذشت. با ادامه مسير به جلوتر، كوه‌ها و تپه هاي اطراف جاده نمايان تر و سبزتر از قبل خود نمايي مي‌كنند. علت اين همه سرسبزي نعمت خداداد بارش زياد باران و برف در طول سال است.

بعد از گذشتن از روستاي لفورك و اسبوكلا، افق به يكباره تغيير مي‌كند. كوه است وجنگل است و رود است و آسمان. و اگر روز ابري باشد كوه است وجنگل است و مه است و ورود است و آسمان.

با ادامه سفر در مسير جاده كارسنگ به لرزنه دو طرف جاده سبز و بوته زار است. بوي نم و باران با عطر گل و بوته هاي اطراف جاده در هم آميخته و تنفس هواي تازه فقط در اينجا مفهوم و واقعيت پيدا مي كند. در طول مسير همواره رود است و درخت و پونه‌ي وحشي و چشمه‌هايي كه در كنار جاده از دل كوه و جنگل و از ميان سنگ ها سر برآورده‌اند.

با ادامه مسير به سمت بالادست و نقاط مرتفع، كم كم درختان انبوه و جنگل‌هاي سرسبز و درختان مرتفع بتدريج محو و درختان كم ارتفاع و بوته هاي زرشك و … پديدار مي‌شوند. تا جايي كه بوته ها هم پراكنده و بكلي محو مي شوند.

اينجا  ‌كرك تاجننون در حومه روستاي ييلاقي «لرزنه» است. «لرزنه»  نيمي از روزهاي سال مه‌آلود است. لرزنه  در گرم‌ترين روزهاي سال، حتي درانجيرپزان مازني‌ها اگرمه‌آلودباشد  سرد است  و آدم در آن لرزان. اينجا هرلحظه دسته هاي جديدي  از  مه  به استقبالت مي‌آيند. گويي ابرها براي تماشاي نزديك زمينيان امدند. آرام و سنگين، درهم ميپيچند و مي‌روند تا در انتهاي ذهن و جانت خانه کنند.

با ادامه مسير و در ارتفاعات بالاتر و  نقاط مرتفع مه غليظ تر مي شود. در ميان مه، به سركو مي رسي كه سمت راست جاده، دوشاخسنگ معروف لاكومي ها قرار دارد. در دوشاخسنگ در دو مكان جداگانه  و با فاصله اي اندك از يكديگر روي تپه هاي ازجنس خاك، تخته سنگ هاي بسيار بزرگي بر روي خاك و در كنار هم قرار گرفتند كه گويي از جاي ديگر به آنجا حمل شدند. بروي يكي از اين تخته سنگ ها نقش پاي بزرگي قرار دارد كه به اعتقاد لاكومي ها نقش پاي رستم است.

با عبور از جاده تقريبا كفي در مسير سربالايي به كنگلو مي‌رسي. اگر هوا آفتابي باشد. در بالادست كل منطقه مازندران در آن نقطه از ارتفاعات  هم‌چون عروسي كه رو گرفته باشد، به يكباره  رو به رهگذران مي نماياند.

روستا هاي  ييلاقي لفوري ها  به تازگي با ساخت و سازهاي بي‌رويه تغيير چهره داده‌است. خانه‌هايي ويلايي و يك طبقه  با چوب و گل و  بعضي هم  با گچ و سيمان  از دل تپه ماهورها بيرون زده‌ و نماي كوه را  جلوه اي خاص داده است. در روزهاي تابستان كه فصل اقامت در ييلاق است.  در حاشيه اين روستا ها   دختران و پسران جوان و نوجوان زيادي براي  كوهنوردي استفاده از طبيعت در اينسو و انسو پرسه مي زنند. و بالاخره با ادامه مسير به روستاي امام زاده حسن ميرسي كه  مراسم كشتي آن معروف است.

ميسير جاده ي فيروزكوه

از مسير جاده فيروزكوه بعد از ورسك، كم كم درختان انبوه و جنگل‌هاي شمالي پديدار مي‌شوند. سمت چپ تابلوي خوش‌آمد به پل سفيد كنار ايست و بازرسي پليس راه، جاده الاشت است. با عبور ازروي پل رودخانه  راه خروجي به معادن زغال‌سنگ در سمت راست قرار دارد و تابلوي رهنما از فاصله  35 كيلومتر با آلاشت خبر مي دهد.

در طول مسير،  بويژه در سمت راست جاده، خاك  و كوه  خاكستري و پوشيده شده از سياهي زغال سنگ نمايان است. 10 كيلومتر آن طرف‌تر روستايي است كه در زبان محلي به آن «لَله بند» مي‌گويند. لَل در زبان مازندراني به معني پشه است. به اعتقاد سوادكوهي ها د از اين ده، چون ارتفاع زياد مي‌شود و همينطور به خاطر كم شدن رطوبت ديگر پشه پيدا نمي شود، بعبارتي پشه‌ها نمي‌توانند از اين روستا بالاتر بروند. 10 كيلومتر ديگر كه رفتي به آپون مي‌رسي كه در مقابل  كوهي است كه تا نوك قله‌اش جاده‌ي مارپيچ ادامه دارد. هر مسافري بايد بخاطر داشته باشد كه قشنگ ترين جاي سفر او همين جاده آلاشت است. جاده اي كه مقصد و مبدا را از ياد مي برد. بي دليل نيست كه نام جاده آلاشت به عنوان يكي از جاذبه هاي گردشگري ايران ثبت شده است.

با افزايش ارتفاع، تعداد پيچ ها بيشتر و فاصله‌ي پيچ‌هاي جاده از يكديگركم‌تر مي‌شود. در مسير پيچ ها يك سمت جاده پرتگاه است و سمت ديگر آن كوه پوشيده از بوته هاي سبز و رود  و همينطور پونه‌ي وحشي و چشمه‌هايي كه در كنار جاده از دل كوه سر برآورده‌اند.. حركت در اين مسير  با اندکی ترس و  دلهره  همراه است. ترس از اینکه در جايي از جاده و در سر پيچ ها، جاده بپيچد و راننده نپيچد. كه با كمال تاسف خيلي از راننده ها همراه با پيچ جاده نپيچيدند.

اما زيبايي‌هاي جاده هم  گاهي اوقات ترس را از ياد انسان مي برد  و اورا در مسير خود مي‌كشاند.  بعد از گذر از  آخرين پيچ  انگار دنيا را فتح كردي و بر بلنداي كوه‌هاي اطراف، تمام راهي را كه آمده‌اي يكجا در مقابل چشمانت نمايان مي شود. جاده‌اي كه تقريبا شبيه به زندگي است.با ادامه مسير روستاي «ليند» پديدار مي شود. بعد از گذشتن از روستاي «ليند» به دو راهي مي‌رسي كه يكي به سمت  روستاي «سرين» و  لرزنه  و با ادامه مسير تا آن‌سوي رشته‌كوه البرز ادامه دارد. جاده سمت راست دوراهي روستاي  لرزنه سر از جلگه‌ي شمالي در مي‌آورد و ديگر از كوه خيري نيست. اما جاده سمت چپ مسير  روستاي آلاشت است.

آلاشت: آلاشت در بن بست كوه‌ها قرار گرفته‌ و آخرين شهر سوادكوه است. كوچه‌هاي سنگ فرشي‌اش تنگ است و در ميان اغلب آنها جوي‌هاي باريك آب روان، و خانه هايي با سقف  شيرواني كه نزديك به همز ساخته شده اند. بوومي‌ها به اين شهر «اِلاشت»مي‌گويند «با کسره الف» به اعتقاد برخی از صاحب نظران «اِلاشت» به معني پرستش‌گاه عقاب. ولی از اظهار نظرهاهای مختلف كارشناسان چنین بر می اید که هنوز درمورد معني آن به توافق نرسيده‌اند.

در پايين دست، دره‌اي‌ است كه روستايي در آن خود نمايي مي‌كند و در فاصله‌اي دور از آن، خانه‌اي تك افتاده است كه با جاده‌اي مارپيچ به ده وصل مي‌شود. روستايي‌ها به آن «دختر پاك» مي‌گويند و معتقدند كه دختر پاك مدفن بانويي والا قدر است و مردان حق نزديك شدن به آن را ندارند. ماري سمي نگهبان عبادتگاه است و هرگاه كه مردي بخواهد قدم در اين جاده بگذارد با مرگ روبرو مي‌شود.

هر جمعه دختران و زنان حاجتمند به اين زيارتگاه مي‌روند تا از دختر پاك مراد بگيرند. دكتر «پرويز ورجاوند»، كارشناس ميراث فرهنگي، اين عبادتگاه را يكي از المان‌هاي آيين ناهيد مي‌داند و مي‌گويد: «تا كنون تحقيق مستندي در مورد اين محل انجام نشده است و هنوز نمي‌توان اين ديدگاه را كه آلاشت، يكي از محل‌هاي پرستش ميترا يا ناهيد بوده را رد يا تاييد كرد.  آلاشت در شيب دره قرار گرفته است و در قسمت بالايي شهر، مناره‌ي مسجدش با معماري منحصر بفرد خودنمايي مي‌كند.

صبحگاهان ابرها از آسمان به زمين مي‌آيند؛ آرام و سنگين، به نوبت به دست‌بوسي مادر خاك در آلاشت مي‌روند. آنگاه با آرامي به جايگاه آسماني خود باز مي‌گردند تا خورشيد ذوب‌شان كند. به گفته قدیمی ها و در گذشته نه چندان دور سرماي وحشي زمستاني، آلاشت را از سكنه خالي مي‌كند و تقریبا همه اهالي براي قشلاق به روستاهاي لفور  کوچ می کردند. اما هميشه يك خانواده يا يك نفر به عنوان نگهبان باقي مي‌ماند. البته به اعتقاد یکی از دوستان (که در ذیل این نوشته اظهار نظر نمودند.)همیشه این شهر مملو از سکنه بود و حداقل در 500سال اخیر زمستان‌ها خالي از سكنه نمي‌شد. با آنكه در سال های اخیر دبيرستان و مدرسه فني حرفه‌اي آن منحل شده است. ولي هنوز  خانواده های زیادی در فصل زمستان در آلاشت ساكن هستند، ضمن آنكه مدارس دوره های راهنمايي و ابتدايي

سابقه تاريخي شهرستان سوادكوه

اين منطقه، در گذشته‌ي دور مركز حكومت اسپهبدان باوندي بود. و پادشاهان آنرا ملوك‌الجبال مي‌ناميدند. در حدود سالهاي 570 الي 607 ميلادي در زمان حكومت انوشيروان و خسروپرويز ساساني اسپهبد قارن بر سوادكوه و شهريار كوه حكومت مي‌كرد. قارن نام كوچكترين فرزند اسپهبدي به حكومت آمل ـ لپور ـ پريم (فريم) رسيده بود. مجموع اين نواحي به اميدواره كوه و سوادكوه معروف بوده و در دوره‌ي اسلامي به قارن كوه معروف شد.

سوادكوه از بخشهاي حساس طبرستان بوده است كه از نظر سوق الجيشي بسيار مهم بوده و در اين زمينه شواهد تاريخي و روايات زيادي در تاريخ آمده است. كه مي‌توان به عنوان نمونه يورش اسكندر و گرفتاري سربازانش در جنگلها و دفاع قهرمانانه اسپهبدان باوندي از طبرستان در قبال تهاجمات قبايل ديگر اشاره كرد.

همين موقعيت جغرافيايي اعم از كوههاي استوار و جنگلهاي انبوه و دژهاي استوار (دژكولا) در سوادكوه باعث شده بود ورود اعراب تا سالها پس از هجرت نبوي به اين منطقه به تاخير افتد و اين منطقه سنگر بازماندگان ساسانيان به شمار مي‌آيد. اگر يزدگردسوم به توصيه و سفارش (باو) تن در مي‌داد و به اين منطقه از طبرستان مي‌رفت شايد آرزوي ديرپاي شاهنشاهي خاندان ساساني را براي خود و دودمان خود برآورده مي‌كرد.

لشكريان اين نواحي از خاندان و بازماندگان ساساني مقيم همين نواحي انتخاب مي‌شدند. اسپهبدان يا شاهان محلي، كوهستانها را در اختيار داشتند. اين كوهستانها در هر ناحيه‌اي بنامي مرسوم بود.

سوادكوه قسمتي از اين كوهستانها به شمار مي‌رود كه در ناحيه كوهستان بزرگ ديگري بنام قارن كوه قرار دارد.

در اين باب چند روايت وجود دارد:

1ـ اعتماد السلطنه در مرات البلدان چنين آورده است (در نقطه‌ي جنوب شرقي چرات كوهي است موسوم به (سوات) و از قرار تقرير اهالي بلد وجه تسميه اين محل به سوادكوه همين است يعني (سواته كوه) بوده است.

2ـ چنين به نظر مي‌رسد كه (سوات كوه) يا (سواد كوه) تعريف شده‌ي (سات كوه) باشد. چه جز (سات + ساد) در لحجه طبري به معني صاف / ساده همواره و گسترده مي‌باشد و به معناي ساده، پاك، يكدست و تهي از پوشش و زوايد بكار گرفته مي‌شود و هنوز هم اصطلاح (ساته كوه) در كوهپايه‌ها بين معمرين معروف است نام سوادكوه ريشه در معني همين لغت دارد.

3ـ حالت ظاهري بيشتر نقاط سوادكوه با همين مفهوم (تهي از پوشش) مطابقت دارد. زيرا فقط دامنه‌هاي شمال كوه‌ها، پوشيده از جنگلهاي انبوه است. پس مي‌توان نتيجه گرفت نخستين بار (ساته كوه) يا كوهي عاري از آرايش و تهي از پوشش يوده است. حرف ت تبديل به حرف (ال) شده و اين تبديل در فارسي متداول بوده است. كلمه‌ي ساد را هم به معني ساده يعني صحرا جائي كه صاف و همواره باشد همراه خود آورده است.
برج لاجيم

در جنوب شرقي زيراب در شرق جاده سوادكوه به قائمشهر در منطقه‌اي جنگلي و در كنار روستاي لاجيم قرار دارد. اين اثر معماري ارزشمند متعلق به قرن پنجم هجري است.

آندره گدار باستان‌شناس فرانسوي كه در سال 1933 ميلادي به بازديد برج لاجيم آمده مي‌نويسد: در داخل اين حصار چند تل است كه نشان مي‌دهد اين قلعه در واقع شهر مستحكمي است اين محل كه در قلب جنگل انبوه و دور هنگامه شهرها واقع شده است. مسلماً قرارگاه مهم يكي از سركشان يا پناهگاه استوار يكي از پادشاهان مخلوع بوده است كه به اميد بازگشت وقت مساعد در آنجا بدور از آسيب خصم در امان مي‌داشته است. شخصيت مدفون در برج (كيا ابوالخوارس شهريار) از خاندان باونديان بوده كه در فاصله سقوط سلسله باونديان اول و به قدرت رسيدن مجدد خاندان آل باوند پس از اشغال ناحيه آمل به دست قابوس وشمگير به منطقه كوهستاني لاجيم پناه برده است.
ساری

ساری، مركز استان مازندران است كه مهم ترین منطقه‌ استان به شمار آمده و یكی از جذاب‌ترین و زیباترین مناطق شمالی كشور ایران محسوب می‌شود.
این شهر دارای قدمت تاریخی کهن است و در زمان سلوكیه به نام سیرنیكس شناخته می شده است. بعدها در دوره ساسانی به سارویه و در ادوار اسلامی به ساریه و ساری تغییر نام داد. شهرستان ساری از طبیعتی گیرا، جذاب و بسیار ارزشمند برخوردار بوده و همواره مورد نظر حكام محلی قرار داشته است. به همین لحاظ عمارت‌ها و كاخ‌های قدیمی در كنار طبیعت جذاب، مهم ترین دیدنی های این منطقه را تشكیل می‌دهند.
خزرآباد، سواحل زیبای دریای مازندران، آبشار داراب كلا، پارك جنگلی میرزا كوچك خان، پارك جنگلی شهید زارع، پناهگاه حیات وحش دست تاز، رودخانه‌های متعدد، غار هیلدو و مجموعه تالابی سراندون و بالندون مهم ترین مناطق طبیعی و دیدنی این منطقه را تشكیل می‌دهند. آب انبار میرزا مهدی، آب انبار نو، امام زاده عباس، امام زاده یحیی، امام زاده عیسی بن كاظم و بقعه شاطر گنبد، برج رسكت، برج سلطان زین العابدین و مجموعه كاخ های فرح آباد نیز از جمله مهم‌ترین مكان‌های تاریخی و دیدنی این منطقه به شمار می‌آیند.

==========================================================

قائم شهر

شهرستان قائم‌شهر یكی از شهرستان‌های استان مازندران است كه در شمال این استان واقع شده است. شهرستان قائم شهر از شمال به جویبار، ‌از شرق به ساری، از جنوب به سوادكوه و از غرب به بابل محدود می‌شود. قائمشهر به لحاظ عبور ارتباط ریلی و جاده فیروزكوه و نزدیكی به شهرهای بابل و ساری از موقعیت ممتازی در استان برخوردار است.
قائم شهر احتمالا در گذشته محل زندگی اقوام تپوری بوده و  در متون  تاریخی  به نام جمنو، چمنو، جمنان، علی آباد شاهی و قائمشهر  خوانده  شده است. از جمله دیدنی های این شهرستان علاوه بر مناظر بکر و دیدنی آن می توان به تپه باستانی طالقانی، برج  آرامگاهی سید محمد زرین نوا و سه تپه باستانی گردكوه جمنان، تپه امام‌زاده كتی در قائم شهر، دریاچه گل‌پل در جنوب شرقی قائم شهر، تكیه كردكلا در 28 كیلومتری شمال شرقی قائم شهر و چنار امام زاده یوسف رضا در محل بیمارستان رازی اشاره نمود.

==========================================================

محمودآباد

شهرستان محمودآباد یكی از شهرستان های زیبای مازندران است كه از شمال به دریای مازندران، از شرق به بابلسر، از جنوب به آمل و از غرب به نور محدود می‌شود.
محمودآباد در گذشته پیش‌بندر آمل (و جزئی از آن) بوده و به عنوان یكی از كانون‌های حمل و نقل كالاهای تجاری ایران و روسیه ایفای نقش می‌كرد که با توسعه بنادر نوشهر و انزلی از اهمیت آن كاسته شد.
محموآباد یكی از زیباترین سواحل دریای مازندران را دارد كه از نظر توسعه توریسم ساحلی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. سواحل زیبای دریای مازندران مهم‌ترین جاذبه شهرستان محمودآباد را تشكیل می‌دهد.

==========================================================

نور

نور منطقه‌ای زیبا و توسعه یافته در استان سرسبز مازندران است که از شمال به دریای مازندران، از شرق به آمل، از جنوب به رشته‌كوه‌های البرز و لاریجان (شهرستان آمل) و از غرب به شهرستان نوشهر محدود می شود.
نور در گذشته به “سولده” معروف بوده و از قدیمی ترین مناطق مازندران به شمار می‌آید. وجه تسمیه نور منتسب به رود نور است كه به دلیل زلالی آب و انعكاس نور در آن به این نام خوانده شده است. نور در زمان های گذشته به سبب موقعیت طبیعی و سوق الجیشی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. وجود قلعه و استحكامات متعدد در این منطقه و منطقه كجور، تایید کننده این ادعا است.
كرانه های دریای مازندران، آبشار سوا سره در ناحیه ای از توابع بلده، پارك جنگلی نور در 2 كیلومتری شهر نور، غار پیرزن جانی در روستای اوكلاو نور، بقعه آقا شاه بالو زاهد در 21 كیلومتری جنوب شرقی سولده در روستای آهودشت نور، بقعه سلطان احمد، پل خشتی نور، خانه نیما در روستای یوش از توابع بلده، كاخ تمیشان در 5 كیلومتری شرق نور، قلعه پولاد بلده و آبشار آب پری، معروف‌ترین مكان‌های دیدنی و تاریخی این شهرستان را تشكیل می‌دهند.

==========================================================
نوشهر

شهرستان نوشهر یكی از شهرستان‌های استان مازندارن است كه از شمال به دریای مازندران، از جنوب به خط الرأس رشته‌كوه‌های البرز، از شرق به شهرستان نور و از غرب به شهرستان چالوس محدود می‌شود.
نوشهر كه در سابق دهكده ای به نام “خواجک” یا “خواچک” بود، به علت وضعیت خاص ساحلی و استعداد بندری، مورد توجه “حبیب الله خان سردار خلعتبری” پدر “محمد ولی خان تنكابنی” قرار گرفت و رو به آبادانی گذاشت و به “حبیب آباد” معروف شد. در سال 1305 به واسطه تغییرات زیادی كه در سیمای حبیب آباد به وجود آمد، به “دوه نو” تغییر نام داد و از آن پس با احداث ساختمان ها و خیابان‌های نوساز و توسعه شهر همراه با گسترش تاسیسات متعدد بندری و احداث اسكله، در سال 1318 “نوشهر” نامیده شد.
از مهمترین جاذبه های تاریخی، سیاحتی و فرهنگی نوشهر می توان به موارد زیر اشاره كرد: برج آرامگاهی امامزاده طاهر مطهر در روستای هزار خال كجور، برج آرامگاهی سید علی كیاسلطان، برج آرامگاهی امامزاده حمزه رضا، مجموعه فرهنگی كندلوس، جنگل سیسنگان، دریاچه خضر نبی در میان جنگل های شمال نوشهر، دریاچه یخ مراد در نزدیكی گچسر، مجتمع سیاحی كندلوس، دیوچشمه، منطقه ییلاقی كجور، غار چیلك چلندر و قلعه نمك.

==========================================================

نکا

شهرستان نكا در 33 كیلومتری جنوب غربی بهشهر، در مسیر راه اصلی ساری–گرگان قرار دارد و رود نكا از میان مركز این شهرستان گذشته و سرانجام به دریای مازندران می ریزد.
منطقه‌ای كه امروزه نكا نامیده می‌شود طی 70 سال اخیر از توسعه روستای “تاریخ محله” به وجود آمده است. در متون تاریخی این منطقه را نیكا، نیكاح و نكا نامیده اند كه به معنی سرزمین و آبادی و یا جایگاه ناهید است. نكا در منطقه‌ای كاملا دشتی قرار دارد و آب و هوای آن معتدل و مرطوب است.
تالاب لپو–پلنگان در شرق نیروگاه نكا، جنگل‌های نكا، دریاچه استخر پشت، سواحل زاغمرز در مسیر زاغمرز–نكا، امام زاده عبدالله، غار باستانی گمیشان (پیش از تاریخ) و چشمه آب معدنی قرمرض از معروف‌ترین دیدنی های شهرستان نكا به شمار می آیند.

==========================================================

چالوس

مسیر کرج به چالوس

شهرستان چالوس یكی از زیباترین، معروف‌ترین و مهم‌ترین مناطق شمالی كشور است كه طبیعت زیبای آن، جاده‌ی مشهور آن و جاذبه‌های متعدد تاریخی و طبیعی، سبب شده این منطقه مورد توجه هر گردشگر خارجی و داخلی باشد. این شهرستان از شمال به دریای مازندران، از جنوب به رشته كوه البرز، از شرق به نوشهر و از غرب به تنكابن محدود می شود.

جاده چالوس

جاده چالوس
جاده چالوس
با این كه چالوس درمنطقه ای جلگه ای قرار دارد، در جنوب آن كوه های پوشیده از جنگل “فشكور” و “تجك” دیده می شوند.
چالوس از مناطق قدیمی استان مازندران می باشد که در جلگه میانی سواحل دریای مازندران واقع شده است. نام این منطقه در گذشته های دور “سالوس” یا “شالوس” و “چالس” ثبت شده كه در پیرامون آن دو شهر كوچك دیگر به نام های “كبیره” و “كچه” نیز وجود داشته است. چالوس در زمان حمله امیر تیمور تخریب شد و سپس تا قرن های متمادی به صورت روستایی كوچك درآمد. در دهه اول قرن حاضر با پشتیبانی دولت وقت، رفته رفته به شهری زیبا با امكانات فراوان جهانگردی تبدیل شد.

مسیر چالوس-کرج
مسیر چالوس-کرج
دیدنی‌های متعددی در سرتاسر شهرستان چالوس پراكنده شده است. آبشار اكاپل در جنگل‌های سردی چال كلاردشت، آبشار هریچان در روستای هریچان (نزدیك گردنه هزارچم)، پارك جنگلی چالوس در كیلومتر 7 جاده چالوس–تهران، پارك جنگلی نمک ‌آبرود در چالوس (به همراه تله کابین نمک آبرود)، دریاچه ولشت در جنوب غربی چالوس و منطقه كلاردشت، پارك جنگلی  فین، دریاچه سد دریوك در دره ولی آباد هزارچم، كلارتپه در چالوس، مرداب كندوچال در میان جنگل چالوس و ده‌ها عارضه طبیعی دیگر تنها بخشی از چشم اندازهای زیبای این منطقه را تشكیل می‌دهد. پل چالوس بر روی رودخانه چالوس، پل سرخ رود بر روی رودخانه هراز، كاخ اجابت در روستای اجابت از بخش كلاردشت و كاخ چای‌خوران در چالوس نیز از جمله مكان‌های تاریخی این منطقه هستند كه نشان از اهمیت و قدمت تاریخی آن دارند.

کلاردشت (طبیعت زیبا و دیدنی منطقه کلاردشت؛ چالوس)

منطقه زیبا و دیدنی کلاردشت؛ چالوس؛ مازندران؛ جنگل ها و کوه های زیبای شمال با مناظر بی نظیر

کلاردشت در قلمرو استان مازندران بوده و از توابع مهم و خوش آب و هوای شهرستان چالوس به حساب می آید که از جنوب به قله تخت سلیمان تا حدود گردنه کندوان و از شمال به دریای خزر و شهر تنکابن، از شرق به چالوس، نوشهر و کجور و از غرب به قزوین و الموت محدود است. از آثاری که در ناحیه کلاردشت و تپه های اطراف آن کشف شده معلوم می شود که قسمتی از این منطقه در ادوار باستانی، آباد و دارای ساکنینی بوده است.

طبیعت زیبا و دیدنی کلاردشت؛ مازندران
طبیعت زیبا و دیدنی کلاردشت؛ مازندران
ساختار کوهستانی و جنگلی کلاردشت دارای آب و هوایی معتدل است. به لحاظ آب و هوا، به علت مسافت 40 کیلومتری با دریای خزر، رطوبت آن پایین است. هر چند وجود رشته کوههای البرز در کناره های دریای خزر موجب متوقف شدن رطوبت در دامنه های آن گردیده و سبب بارش باران فراوان در این ناحیه از شمال کشور می شود ولی بخشی از این بارندگی ها در ارتفاعات کلاردشت منجر به بارش برف شده و به همین دلیل است که هوای کلاردشت در مقایسه با دیگر مناطق استان مازندران خنکتر و مطبوع تر است. جنگل های انبوه و سرسبز، رودخانه ی سرد آبرود، قله ی علم کوه و تخت سلیمان، آب و هوای فرح بخش از دیگر مشخصه های این منطقه است.

طبیعت بی نظیر کلاردشت؛ مازندران
طبیعت بی نظیر کلاردشت؛ مازندران
چشم انداز بسیار زیبا و شگفت انگیز کلاردشت، چشم هر بیننده ای را خیره می سازد. کوههای سربه فلک کشیده علم کوه وتخت سلیمان در بخش غربی، جنگلهای انبوه و پهناور عباس آباد در بخش شمالی، جنگلهای طبیعی با مناظر سحرآمیزش در بخش جنوبی، کوه های کم ارتفاع و روستاهای آرمیده بر دامنه این کوهها در بخش شرقی، کلاردشت را به صورت منظره ای بدیع و دیدنی در آورده است.

تصاویری از منطقه کلاردشت؛ مازندران

تصاویری از منطقه کلاردشت؛ مازندران

تصاویری از منطقه کلاردشت؛ مازندران
تصاویری از منطقه کلاردشت؛ مازندران

==========================================================

آمل

شهرستان آمل از جمله شهرهای مهم و زیبای استان مازندران است که از شمال به شهرستان محمود آباد، از شمال شرقی به شهرستان بابلسر، از شرق به شهرستان بابل، از جنوب به استان تهران و از مغرب به شهرستان نور محدود شده است.
واژه آمل كه گونه پهلوی آن آموی (Amui)
دخمه های سنگی (كافركلی) رینه، راه باستانی تنگه بند بریده و تصویر حجاری شده شاه و یاران او برسنگ، كاروان سرای گمبوج، قلعه ملك بهمن،   سه ، پل دوازده چشمه،، آبشار شاهاندشت، آبشار تیمره، آبشار پرومد، آب گرم رینه، آب معدنی استراباكو، آب معدنی آمولو، چشمه آبگرم آب آهن یا آب فرنگی، چشمه آبگرم آب اسك، دریاچه ساهون، دریاچه سدلار، غار سیاه پور، بازارقدیمی،، پل دوازده پله، حمام اشرف، قلعه شاهاندشت…

==========================================================

بهشهر

شهرستان زیبای بهشهر یكی از شهرستان های استان مازندران است كه از شمال به خلیج میان كاله، از شرق به شهرستان كردكوی، از جنوب به دامنه های البرز و شهرستان دامغان و از غرب به شهرستان ساری و نكا محدود می‌شود. بهشهر به سبب آب و هوای بسیار مطلوب خود همواره مورد نظر شاهان و خوانین محلی بوده و وجود كاخ‌های متعدد در این منطقه‌ی دیدنی از استان مازندران‌؛ گواهی برای این ادعاست.
بهشهر در طول تاریخ به نامهای مختلف از جمله “كبود جامه”، “پنجه هزار”، “كلباد” و “خرگوران” خوانده  شده  است. این ناحیه توسط شاه عباس اول خریداری شد و در سال 1021 هجری قمری به دستور وی شهری در آن جا احداث گردید. این شهر جدید، “اشرف البلاد” نام گرفت كه اقامتگاه شاه عباس اول در مازندران بود. “اسكندر بیك منشی” مورخ صفوی؛ درباره بنای این شهر می نویسد: “باغ ها و عمارت عالی از قبیل كاخ، حمام، تالارها و بیوتات توسط استادان چیره دست ساخته شد و بر این شهر همان نام اشرف گذارده شد”.
از جمله دیدنی های این شهرستان می توان به موارد زیر اشاره نمود:
مجموعه تاریخی سد عباس آباد، مجموعه باغ صفوی (باغ شاه) و عمارت چهلستون، بنای تاریخی چشمه عمارت، امامزاده عبدالله سفید چاه، شبه جزیره میانكاله، خانه قدیمی احمد علی خان هزار جریبی، حسینیه شیخ علی زاده، مجموعه عمارت افغان نژاد قره تپه، غارهای علی تپه، هوتو و كمربند (پیش از تاریخ، دوره میان سنگی)، روستای التپه و تروجن (شهید آباد)، برج آرامگاهی امیركمال الدین در روستای كوهستان، پناهگاه حیات وحش میانكاله و سنگ چشمه گلوگاه، آبشار زنگت در روستای زنگت بهشهر و تپه كش.

==========================================================

بابل

شهرستان بابل از شمال به شهرستان بابلسر، از مشرق به شهرستان قائم شهر و سواد كوه، از جنوب به كوهپایه ها و دامنه های شمالی رشته كوه های البرز و از مغرب به شهرستان آمل محدود است. این شهرستان هم اكنون بابل به لحاظ گسترش آموزش عالی، ارائه خدمات تخصصی پزشكی، برخورداری از زیر ساخت های مخابراتی و ارتباطی، وسعت اراضی حاصلخیز كشاورزی، در سطح استان دارای موقعیت ممتازی می باشد.
بنا به روایات و نوشته های مورخان، شهر بابل امروزی شهری بود نزدیك دریا، پاک و مقدس و با توجه به نفوذ دین زردشت در دوران باستان؛ بومیان آن را “مه میترا” یا جایگاه میترای بزرگ، معبد یا آتشكده بزرگ میترا می نامیدند. البته این نکته لازم به ذکر است که بر این موضوع اتفاق نظر کلی وجود ندارد و برخی معتقدند “مه میترا” با بابل کنونی حدود 20 کیلومتر فاصله دارد. در اواخر قرن سوم هجری مورخان اسلامی از “مامطیر” به عنوان یكی از نواحی طبرستان نام برده اند. در مورد شكیل گیری شهر بابل برای اولین بار در سال 881 هجری قمری “ظهیر الدین مرعشی” در “تاریخ رویان”، از دهی به نام بارفروش نام برده است. این ده در همین مكانی واقع بوده كه امروزه شهر بابل است لذا می توان آنرا هسته اولیه بابل كنونی به حساب آورد. در زمان صفویه عمارت های زیبایی در این شهر ساخته شد. در سال 1311 به مناسبت مجاورت “بابل رود” كه در غرب این شهر جریان دارد، “بابل” نامیده شد.
گنجینه بابل، بقعه امامزاده قاسم، مسجد جامع، مسجد محدثین (مقبره شیخ كبیر)، تكیه سرحمام، تكیه حصیر فروشان، تكیه مرادبیك، خانه اوصیا، خانه نجفی، حمام میرزا یوسف، بقعه متبركه سلطان محمد طاهر، بقعه متبركه درویش فخرالدین، امامزاده محمد مشهد سرا، برج سرست، تكیه مقری كلا، شیخ موسی، آبگرم معدنی  و روستای آرزو، پل محمدحسن خان و پیر علم …..

==========================================================
بابلسر

شهرستان بابلسر یكی از شهرستان های زیبا و سبز مازندران است كه از شمال به دریای مازندران، از شمال شرق به جویبار از جنوب به بابل از جنوب غربی به آمل و از شمال غربی به محمود آباد محدود می‌شود.
. این شهر در سال 1311 هجری شمسی به بابلسر تغییر نام داد.
بابلسر اكنون یكی از بهترین و زیباترین گردش‌گاه ها و استراحت‌گاه‌های شمال ایران به شمار می رود كه نقش توریستی و تفریحی آن، این شهر را به یكی از جاذبه های گردشگری جدید تبدیل كرده است. از مراكز دیدنی آن )، دانشكده ادبیات (هتل قدیم بابلسر)، پل فلزی، بنای شهربانی، بنای بهداری و میدان اصلی شهر را نام برد.

==========================================================

تنکابن

شهرستان باصفا و زیبای تنكابن با جنگل‌های معروف و دیدنی های متعدد طبیعی چون رودخانه‌ها، آبشارها، چشمه‌ها، دهكده های زیبای توریستی، منطقه شناخته شده‌ای در استان مازندران است. این شهرستان از شمال به دریای مازندران، از مشرق به شهرستان چالوس از جنوب به استان قزوین و از غرب به شهرستان رامسر محدود است.
با توجه به متون تاریخی، تنكابن یكی از بخش های مهم طبرستان در آغاز اسلام بود. تنكابن نیمی از دوران تاریخی خود را با گیلان همگام بوده و از همین رو لهجه مردم این شهر به گیلكی نزدیك است. تنكابن، كلارستاق و كجور را “محال ثلاثه” نیز گفته اند كه مركز آن خرم آباد بوده است. شهر فعلی تنكابن در دوره رضا شاه احداث شد. در جنوب خرم آباد آثاری از قلاگردن یا قلعه گردن باقی است. این قلعه ظاهرا همان قلعه “تنكا” است كه نام تنكابن برگرفته از آن است. “مولانا اولیاء الله” در وقایع سال 506 ه. ق. از قلعه تنكا و “سید ظهیر الدین” در وقایع سال 789 ه. ق. از دژ تنكا نام برده اند. مناطق خرم آباد، دو هزار و سه هزار و لنگای تنكابن از دیدگاه پژوهش های باستان شناسی حایز اهمیت است.
سواحل زیبای دریای مازندران، جنگل های بی شمار و سبز، دریاچه ها، رودخانه ها و چشمه های پرشماری كه در مناطق دور و نزدیك این ناحیه پراكنده شده اند، پارك های طبیعی متعدد چون پارك محلی خشكه داران و غارهایی چون غار خرم آباد تنها بخشی از دیدنی های این شهرستان زیبا را تشكیل می‌دهند. قلعه گردن در جنوب خرم آباد، گورستان های قدیمی معروف به گبری، راه شاه  بزرگان زیدیه در دهكده “لنگا” و مزار فرزندش  ساختمان شهربانی قدیم، ساختمان شهرداری، پل چشمه كیله، قله سیالان، دشت دریاسر، آب گرم فلک ده و غار دانیال نیز از دیگر دیدنی های مهم این شهرستان به شمار می آیند.

==========================================================

جویبار

شهرستان جویبار یكی از شهرستان‌های كوچك استان مازندران است که از شمال به ساحل دریای مازندران، ‌از شرق به ساری، ‌از جنوب به قائم شهر و از غرب به بابل محدود می‌شود.
این شهرستان در گذشته “باغلو” نام داشت و مركز دهستان گیلخوران در بخش مركزی شهرستان قائم شهر بوده است. با وجود استعدادهای فراوان و رشد سریع، این منطقه هم اکنون به صورت یکی از شهرستان های مهم استان مازندران در آمده است.
جویبار منطقه‌ای بسیار زیبا و دیدنی در كرانه دریای مازندران برای بازدید توریست های خارجی و ایرانی است    سواحل چیکرود، پل تاریخی آزان، خشت پل و تکیه کردکلا.

==========================================================

رامسر

شهرستان رامسر یکی از شهرستان های مهم استان مازندارن است که از شمال به دریای مازندران، از جنوب به بلندی‌های البرز میانی، از غرب به شهرستان رودسر (از استان گیلان) و از شرق به شهرستان تنكابن محدود می‌شود. ارتفاع تقریبی آن 20 متر از سطح دریای آزاد پایین‌تر و آب و هوای آن نسبتا معتدل و مرطوب است.
سابقه و پیشینه تاریخی رامسر در برخی منابع و متون، حدود ده‌ ‌قرن آورده شده است. رامسر پیش از سال 1310 ه. ش. دهی آباد به نام “سخت سر” بود. تغییرات ایجاد شده در سال های اخیر باعث گردیده هم اکنون این شهرستان به یکی از بهترین‌ و معروف‌ترین گردشگاه های شمالی ایران بدل گردد.
شهرستان توریستی رامسر در دامنه‌های جنگل و كرانه‌های دریای مازندران در فضایی رویایی و سرسبز واقع شده و از زیباترین نواحی شمال كشور و استان مازندران به شمار می‌رود. رامسر تلاقی زیبایی هاست و در مركز ثقل زیبایی‌های شگفت انگیز طبیعی واقع شده و عظمت الهی را به رخ بندگان خدا می كشد. با این اوصاف دیدنی های فراوانی برای این شهرستان می توان برشمرد که از آن میان می توان به موارد زیر اشاره نمود:
جواهرده، جنگل دال خانی، قله مارکو، چارک جنگلی صفارود، آبشار ایج یا ده‌قلو در روستای ایج اشكور، آبشار ازارك در سنگ پشته رامسر، آبشار ریش براز و چشمه های جواهرده، كتالم و سادات محله.

==========================================================

سوادکوه

شهرستان سواد كوه در 75 كیلومتری جنوب غربی ساری و در مسیر راه اصلی تهران–قائم شهر (جاده فیروزكوه) واقع شده است. شهر پل‌سفید مركز این شهرستان است كه از شمال به قائم‌شهر، از شرق به ساری، از جنوب به رشته‌كوه البرز و از غرب به شهرستان بابل محدود می‌شود. پل سفید در منطقه كوهستانی واقع شده كه از كوه های آن می توان “سامان سی”، “ستیك”، “والوات”، “غل غلوك”، “گتو” و “لاكتا” را نام برد.

مناطق جنگلی سوادکوه
مناطق جنگلی سوادکوه
شهرستان سوادكوه از تركیب و توسعه فضاهای روستایی، مناطق دره‌ای و كوهستانی شكل گرفته و از مناظر زیبای طبیعی، اعتدال آب و هوا و پوشش گیاهی انبوه برخوردار است. گفته می‌شود زیباترین چشم اندازهای پاییزی را در این نقطه از استان مازندران‌ می توان دید.

گیاهان گزنه مناطق جنگلی سوادکوه

گیاهان گزنه مناطق جنگلی سوادکوه
گیاهان گزنه مناطق جنگلی سوادکوه
سوادكوه تنها شهرستان فاقد اراضی جلگه ای و كم جمعیت مازندران است. اما با وجود گسترش خدمات شهری در شیرگاه، زیرآب و پل سفید و برخورداری از معادن غنی ذغال سنگ و تاسیس دانشگاه، روند توسعه صنعتی و گردشگری آن در سالهای اخیر رشد فزاینده پیدا کرده است.
دریاچه شورمست در جنوب غربی پل سفید، قلعه كنگو در 20 كیلومتری جنوب شرقی سوادكوه، امام زاده عبدالحق در بخش زیرآب، برج لاجیم در روستای لاجیم سوادكوه، پل ورسك بر روی دره ورسك، پل شیرگاه، قلعه كنگلو، غار اسپهبد خورشید، برج آرامگاهی آقا شاه بالو زاهد و كاروانسرای گدوك و محله قدیمی آلاشت در روستای آلاشت در سوادكوه از جمله معروف‌ترین دیدنی‌های شهرستان سوادكوه به شمار می‌آیند.
==========================================================

آلاشت

یکی از نقاط بسیار زیبا و دیدنی سوادکوه، دهستانی به نام آلاشت است که با وجود جنگل های بکر و دیدنی به صورت یکی از پرجاذبه ترین نقاط استان مازندران در آمده است. علاوه بر طبیعیت حیرت انگیز این منطقه، مردمان مهمان نواز و دوست داشتنی آن نیز باعث افزایش جذابیت گردشگری آن شده است. لطفا بر روی حداقل 3 آگهی داخل سایت جهت حمایت کلیک کنید.