هر کتابخوان مشتاقی قدرت کتاب را که می تواند شما را به دنیای دیگری ببرد، می شناسد، چه دنیای جادویی هری پاتر باشد و یا آخرین نوشته های جان گریشام.

نتایج یکی از تحقیقات نشان می دهد، شاید یکی از دلایلش این باشد که مغز ما اتفاقات در حال وقوع در داستان را مانند دنیای واقعی در ذهن ما شبیه سازی می کند. این مطالعه به دنبال تحقیقاتی صورت گرفت که در آن این موضوع بررسی شد که مغز چگونه تصاویر و نوشته ها را به همان شیوه ای شبیه سازی می کند که اعمال روزانه فردی ما شکل می گیرد.

این بررسی ها مشخص خواهد کرد چرا برخی از مردم بیشتر از دیگران از کتابخوانی لذت می برند و چگونه توانایی کتاب خواندن ما در طول زمان تغییر می یابد، در واقع برخی افراد توانایی بیشتری در ایجاد یک تصویر شفاف از نوشته و نثر دارند.

برای مثال خواندن یک فعل ساده مانند دویدن یا لگد زدن قسمتهایی از مغز را فعال می کند که وقتی می دویم یا توپ را شوت می کنیم، فعالیت خواهند کرد.

اما خوانده یک لغت ساده کاملاً مانند خواندن یک متن طولانی و ادامه دار نیست.در یک آزمایش از 20 زن و 8 مرد دعوت شد تا به مدت 10 دقیقه 4 قصه کمتر از 1500 کلمه ای را بخوانند. لغتهای داستان بروی صفحه ای انداخته شده و شرکت کنندگان می توانستند لغات را از درون یک آینه روبرو بخوانند.

قصه درباره یک پسر مدرسه ای در یک روز عادی بود که توسط روانشناسان برای تحقیقات نوشته شده و داستان روزمره زندگی را به سادگی بیان کرده و از تکنیک های پیچیده داستان نویسی به دور است.

تغییراتی که در خوانندگان بررسی می شد شامل این موارد بود: تغییرات فاصله ای(وقتی در داستان محل تغییر میکرد)، تغییرات اشیا (وقتی شخصیت داستان یک توپ را برمیدارد) تغییرات در شخصیت داستان، تغییرات در اهداف شخصیت و …

بعد از خواندن داستان از آنها درباره داستان سئوال شد و نتیجه با تغییرات ام آر آی مغز آنها در هنگام خواندن یکی بود، یعنی مغز قادر است از حروف تصاویری خلق کند و شکل گیری وقایع پشت سرهم را در ذهن بصورت واقعی جلوه دهد.

البته بعضی از افراد ادعا می کنند در هنگام کتاب خواندن قادر به دیدن هیچ تصویری در ذهن خود نیستند و این نشانگر تفاوت افراد در این امر است.

این مطالعه در آینده کمکی خواهد بود درباره چگونگی تغییرات مغز با افزایش سن و بیماری های مغز و مشکلات عصبی.

منبع : مجله الکترونیکی فریا