برای حرف زدن نیاز نیست از همه علم و دانش و بکار بردن جلمه های بزرگ استفاده کرد چون طرف مقابل جا میخوره میگه این که خیلی فیلسوفه و من هر حرفی بزنم این بلده کافیه بگم ف این بگه فرزاد کافیه بگ م این بگه ماست بهتره راحت و معمولی حرف بزنیم ما که در یک کمیسیون در یک همایش نیستیم چند نفر یک یا یکنفر از همسایه ها یا یک دوست معمولی بهتره راحت باشیم بهتره مطلبی را هم نمی دانیم راحت بگیم نمی دونیم ندانستن که عیب نیست اصل مصلب را بگویید خلاص راخت این همه وارد جزییات نشوید فرض کنیم پرسیدند پایتخت پکن کجاست نیازی نیست بگیم در اسیا کشوریست به نام چین پایتخت ان پکن هست کافیه بگین پکن پایتحت چین هست تا اگر او ندانست چین کجاست برایش توضیح داد.