ساختار ديتا سنتر
1. ساختار فيزيکي ديتا سنتر:
– سيستمهاي توزيع و کنترل برق و برق اضطراري(UPS)
– سيستمهاي تهويه هوا(HVAC) و کشف رطوبت
– سيستمهاي اعلام و اطفاء حريق
– سيستمهاي کنترل دسترسي فيزيکي
– سيستمهاي پشتيبان (افزونه ((N+1)
– سيستم هاي ساختمان هوشمند(BMS)
2. ساختار شبکهايي ديتا سنتر:
– تجهيزات فعال شبکه مانند سوييچ ها و روترها
– تجهيزات امنيتي مانند ديوارههاي آتش، IDS ها و IPS ها، ضدويروسها و ساير سامانههاي امنيت شبکه
– سيستمهاي مديريتي و پايش شبکه
– سرورها و برنامه هاي مورد نياز آن ها
– Storages
– تجهيزات غيرفعال شبکه
3. برنامههاي کاربردي:
– سيستمهاي امنيت اطلاعات و حفظ امنيت نرم افزار
– سيستمهاي مديريت سيستمهاي عامل، بانک هاي اطلاعاتي
– سيستمهاي يکپارچه سازي اطلاعات
– پايگاههاي داده، فايل سرورها و برنامههاي مربوط به دادههاي عملياتي
– سيستمهاي ذخيرهسازي و بازيابي اطلاعات
ويژگي ها
معماري ديتا سنتر بايد به گونه اي باشد كه در آن اعمال تغييرات به صورت پويا امكانپذير باشد. پنج عامل مهم در طراحي ديتا سنتر عبارت است از:
– سادگي ( Simplicity)
– قابليت انعطاف (Flexibility)
– مقياس پذيري ( Scalability)
– ماژولار بودن ( Modularity)
– منطقي بودن ( Sanity)
استانداردهاي ديتا سنتر
در آوريل 2005، TIA استاندارد TIA-942 را براي ديتا سنتر منتشر کرد. اين استاندارد مطالب زير را پوشش مي دهد:
فضاي سايت و ترکيب بندي آن
فضاي اختصاص يافته به ديتا سنتر بايد به گونه اي باشد که اين فضا به سادگي قابل توسعه بوده و اعمال تغييرات محيطي در آن به سادگي امکان پذير باشد. طراح بايد بين هزينه هاي ترکيب بندي آغازي وپيش بيني فضاي مورد نياز آتي تعادل برقرار کند.
در ديتا سنتر بايد “فضاي خالي” در نظر گرفت به گونه اي که اين فضاي خالي بتواند رک ها و کابينت هاي مورد نياز آتي را در خود جاي دهد. فضاي اطراف ديتا سنتر نيز بايد به درستي براي توسعه و الحاقات آتي طراحي شود.
بخش عمده ي اين استاندارد به مشخصات فني ديتا سنتر مربوط مي شود. اين استاندارد محيط هاي عملياتي خاصي را در راستاي کمک به تعيين مکان تجهيزات براساس طراحي توپولوژي ستاره اي توصيه مي کند. طراحي ديتا سنتر با اين محيط هاي عملياتي امکان اضافه شدن و به روزشدن برنامه هاي کاربردي و سرورها را با حداقل مدت زمان از کار افتادگي فراهم مي کند. براساس اين استاندارد يک ديتا سنتر بايد شامل محيط هاي عملياتي کليدي زير باشد:
يک يا چند اتاق ورودي( Entrance Room) مکاني براي سيستم هاي ايجاد دسترسي و نقاط مرزي است. اين بخش ممکن است درون يا بيرون اتاق کامپيوتر(بخشي از ديتا سنتر که تجهيزات پردازش داده در آن قرارگرفته اند) باشد. استاندارد براي ايمني بيشترتوصيه مي کندکه اين اتاق بيرون اتاق کامپيوتر باشد.
منطقه توزيع اصلي (( Main Distribution Area (MDA)
بخش مرکزي که درخود،تجهيزات اصلي اتصال مانند روترها و سوييچ هاي هسته اي( Core Switch) را جاي داده است. مطابق با استاندارد هر ديتا سنتر حداقل به يک DMA نياز دارد. استاندارد نصب رک هاي جداگانه براي کابل هاي فيبر نوري، UTP را توصيه مي کند.
منطقه توزيع افقي ((Horizontal Distribution Area (HAD)
نطقه توزيع کابل شي و تجهيزات اتصال شبکه مانند سوئيچ ها را مي گويند. که مانند MDA استاندارد، نصب رک¬هاي جداگانه براي کابل هاي فيبر نوري، UTP را توصيه مي¬کند. علاوه براين، استاندارد توصيه مي کند که براي اتصال سوييچ و Patch Panel از Patch Cord با حداقل طول و Cable Management استفاده شود.
محيط هاي عملياتي کليدي ديتا سنتر
منطقه توزيع تجهيزات((Equipment Distribution Area (EDA) اين منطقه مکاني براي تجهيزات کابينتي و رک ها است و مسيرکابل ها به Patch Panel ختم مي شود. استاندارد توصيه مي کند براي داشتن يک راهروي سرد و گرم جهت کاهش گرماي توليد شده توسط تجهيزات و رساندن سرما به درجه لازم، رک ها و کابينت ها به صورت يک درميان نصب شوند.
منطقه توزيع جدا شده ( (Zone Distribution Area (ZDA) يک لينک اختياري بين HDA و EDA که مي تواند به عنوان نقطه تقويتي براي پيکربندي دوباره مطمئن يا براي جادادن تجهيزات مستقل (Freestanding) مانند سرورها و Mainframe هايي که به Patch Panel وصل نمي شوند عمل کند به ازاي هر 288 اتصال تنها يک ZDA مجاز است. در اين بخش وجود تجهيزات فعال شبکه و يا اتصال شبکه مجاز نيست.
کابل کشي ستون فقرات و کابل کشي افقي ( Backbone and Horizontal Cabling )
ارتباط بين MDA، HDA و اتاق ورودي و همچنين ارتباط بين HDA ها مي تواند از نوع کابل کشي ستون فقرات(Backbone) باشد.