اغلب مشکلاتی که برای پا بوجود می آید با کمی دقت و مراقبتی اندک قابل پیشگیری است . این مقاله کمک می کند تا شما بتوانید در انتخاب کفش دقت بیشتری داشته و کفش مناسبی خریداری نمایید .

کفش جهت حفاظت پاست، ولی بعضی‌ها شیکی را به راحتی پا ترجیح می‌دهند. کفش نامناسب و تنگ واقعا زجرآور است و نباید راحتی پا را فدای شیکی کفش کنیم و هنگام خرید کفش کرد. کفش را بعد از ظهر بخرید، چون اندازه پا در بعد از ظهر حدود ۸ درصد بزرگ‌تر از پا هنگام اوایل صبح است. انگشتان پا باید حدود یک سانتی‌متر با جلوی کفش فاصله داشته باشند. کفش با پاشنه خیلی بلند نخرید و در صورت خرید، بیش از ۳ ساعت در روز از آن استفاده نکنید.

کجی شست پا
حتما دیده‌اید که در قاعده شست بعضی از پاها برجستگی وجود دارد. به این برجستگی بونیون گفته می‌شود. کسی که استعداد این عارضه را داشته باشد، اگر کفش تنگ بپوشد، چون شست پا به طرف خارج و انگشتان دیگر انحراف پیدا می‌کند، احتمال برجسته شدن بونیون و درد و کجی شست پا که به آن هالوکس والگوس می‌گویند، بیشتر می‌شود که در بعضی مواقع بسیار دردناک است و منجر به عمل جراحی خواهد شد.

درد پاشنه
در پا و مچ پا، ۲۶ استخوان وجود دارد که استخوان پاشنه بزرگ‌ترین آنهاست. طبق گزارش انجمن جراحان پا و مچ پای آمریکا در سال ۲۰۱۰، درد مچ پا شایع‌ترین درد در پاست. درد پاشنه پا یا در قدام یا در خلف و یا در سطح کف پایی آن می‌باشد و مهم‌ترین علتش، پوشیدن کفش تنگ است.

بدشکلی انگشتان پا
انگشت چکشی نوعی خارج شدن از شکل طبیعی انگشتان پاست که بیشتر در اثر پوشیدن کفش تنگ ایجاد می‌شود. در این عارضه مفاصل انگشتان پا بد شکل می‌گردد، به‌خصوص کسانی که دیابت دارند بیشتر در معرض آن قرار دارند. برای بچه‌ها باید به طور مرتب کفش جدید خریداری شود، چون پای آنها رشد می‌کند و کفش تنگ باعث کج شدن انگشتان آنها در سنین بالاتر می‌شود.

کفش برای خانم ها
اگر علاوه بر کفش تنگ، کفش پاشنه بلند هم بپوشند، مشکل مضاعف می‌شود. در انتهای همین مطلب مشکلات کفش پاشنه بلند نیز توضیح داده شده است.

افراد دیابتی
کفش تنگ در افراد مبتلا به دیابت باعث ایجاد زخم می‌شود که گاهی اوقات غیرقابل درمان بوده و حتی منجر به قطع پا می‌گردد. چون حس در پای افراد دیابتی کم است و گاهی حس ندارند، بنابراین متوجه زخم نمی‌شوند و این زخم‌ها عمیق‌تر و عفونی می‌شوند و گاهی عفونت به استخوان می‌رسد و منجر به قطع پا می‌شود. بنابراین کفش افراد دیابتی باید فضای کافی برای انگشتان داشته باشد، نرم باشد، مرتب کفش‌ها را بشویند و جوراب‌ها را عوض کنند و همیشه پا خشک باشد؛ یعنی از پوشیدن کفش با پای مرطوب خودداری ورزند.

درد پا
پوشیدن کفش تنگ باعث درد پا می‌شود. با گذشت زمان چربی موجود در کف و پاشنه پا نازک شده و باعث درد پا می‌شود. کفش تنگ این عارضه را تسریع می‌کند. بنابراین به‌خصوص هنگام ورزش یا استفاده از تردمیل در نوع کفش دقت کنید. کفشی بپوشید که تنگ نباشد، کف آن به اندازه کافی «padding» داشته باشد، فضای کافی جهت انگشتان و طرفین کفش وجود داشته باشد و به‌خصوص هنگام دویدن، پاشنه پا به درستی در قسمت عقب کفش قرار بگیرد. هنگام خرید کفش ورزشی دنبال ارزانی نباشید و کفش مناسب و اندازه پا با شرایط بالا بخرید.

مچ پای متورم
کفش تنگ باعث فشرده شدن پا می‌شود و مایع به طرف مچ پا می‌آید و مچ پا متورم و دردناک می‌گردد، یا اگر مچ پا متورم و دردناک است، بدتر می‌شود.

پینه،میخچه وتاول
کفش تنگ باعث ایجاد پینه، میخچه و تاول می‌شود. اگر مرتب کفش تنگ می‌پوشید، با گذشت زمان بدن با بافتی به شکل تاول که محتوی مایع است، سعی در حفاظت قسمت‌های برجسته پا می‌کند. خود تاول می‌تواند مرتب تحریک و دردناک شده و درد آن باعث خراب شدن ایام شما ‌گردد. گاهی پوست جهت حفظ خود در برابر کفش تنگ سخت می‌شود که به آن میخچه می‌گویند و گاهی پینه ایجاد می‌شود.

فرو رفتن ناخن در گوشت
حتی با پوشیدن جوراب تنگ هم ممکن است این اتفاق بیفتد که معمولا شست پا گرفتار می‌شود. در این حالت ناخن به مرور داخل پوست مجاور رشد می‌کند و باعث درد و گاهی اوقات عفونت می‌شود. پاهای خود را در آب گرم گذاشته، به آرامی پوست را از روی ناخن به عقب بکشید و با دقت ناخن را بگیرید. برای پیشگیری از این عارضه کفش تنگ را کنار بگذارید، ناخن‌ها را خیلی کوتاه نکنید و آن‌ها را به صورت منحنی در نیاورید.

پای ورزشکاران
پوشیدن کفش تنگ در درازمدت باعث شرایطی در پا می‌شود که به آن پای ورزشکاران (Athlete’s foot) می‌گویند که پایی خشک همراه با خارش و سوزش بین انگشتان پا یا در کف پا است و در اثر رشد قارچ ایجاد می‌شود. چون قارچ محیط گرم و مرطوب را دوست دارد و کفش تنگ باعث عرق پا می‌شود، بنابراین محیط جهت رشد قارچ ایجاد می‌گردد. اگر دچار این عارضه شدید، پاها را روزانه شست‌وشو دهید، آنها را به خوبی خشک کرده و از داروهای ضد قارچ موضعی استفاده کنید و با پوشیدن کفش سبک و راحت و جادار، به پا اجازه نفس کشیدن بدهید و جوراب‌ها را مرتب عوض کنید.

نکاتی در مورد کفش پاشنه‌ بلند

کفش های پاشنه‌بلند باعث اختلال تعادل هنگام راه رفتن می‌شود، بنابراین احتمال زمین خوردن بیشتر است، زیرا قسمت جلوی پا پایین‌تر از پاشنه قرار می‌گیرد و تاندون آشیل که در پشت پاشنه قرار دارد، کوتاه‌تر می‌شود، در نتیجه هنگام راه رفتن این تاندون به خوبی کار نکرده و به مرور پشت پاشنه و مچ پا دردناک می‌شود. هر چقدر پاشنه بلندتر باشد، این درد بیشتر است، زیرا هنگام راه رفتن وزن در قسمت جلوی پا بیشتر است. فشار روی اعصاب بین انگشتان و تحریک دائمی این اعصاب باعث رشد غیرطبیعی آنها و ایجاد بیماری به نام «Morton neuroma» می‌شود که بسیار دردناک است و درد زیادی بین انگشتان پا، به‌خصوص بین انگشت سوم و چهارم حس می‌شود. با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند عضلات پشت ساق مانند تاندون آشیل، کوتاه می‌شوند و کم‌کم این کوتاهی باعث سفتی و کارایی ناکافی آنها می‌گردد. چون هنگام پوشیدن کفش پاشنه بلند وزن بدن به جلو منتقل می‌شود، لگن و ستون مهره‌ها که باید در یک امتداد باشند ، از این حالت خارج شده و باعث افزایش گودی کمر و کمردرد و آرتروز زودرس زانو‌ها می شود. با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند، فشار روی قسمت کفی پنجه‌ها بیشتر و استخوان‌های کف پای دردناک می‌گردد.

دکتر محسن توکلی متخصص ارتوپدی

ایران تابش

گردآوری : گروه خبری ایران تابش